Бихон ба номи Парвардигорат, ки биёфарид,

одамиро аз лахтаи хуне биёфарид.

Бихон! Ва Парвардигори ту арҷмандтарин аст.

Худое, ки ба воситаи қалам омӯзиш дод,

ба одами он чиро, ки намедонист, биёмухт.

Ҳаққо, ки одами аз ҳад мегузарад,

ҳар гоҳ ки хештанро тавонгар бинад.

Албатта бозгашт ба сӯи Парвардигори туст.

Оё дидӣ он касро, ки, манъ мекунад,

бандаеро, ки намоз мехонад?

Канӣ бигӯ, агар он мард бар тариқи ҳидоят бошад?

Ё ба парҳезгорӣ фармон диҳад?

Канӣ бигӯ, агар дурӯғ барорад ва рӯйгардон шавад?

Оё надонистааст, ки Худо мебинад?

Ҳаққо, ки агар бознаистад, аз мӯи пеши сараш мегирему мекашем,

мӯи пеши сари дурӯғгӯи хатокорро.

Пас ҳамдамони худро даъват кунад.

Мо низ коргузоронидӯзахро даъват мекунем!

На, ҳаргиз, аз ӯ пайравӣ макун ва саҷда куну ба Худо наздик шав! (Саҷда).